زندگی
امروز، یک روز بین دو روز تعطیلی هست. گاهی این روزهای بین دو تعطیلی هم خوبه و هم کسلکننده. اگر برنامهریزی داشته باشیم، حتما خوبه و قابل استفاده و البته خیلی هم مفید. اگر هم برنامهای نداشته باشیم تبدیل میشه به یک روز دلگیر و خستهکننده. ولی من معتقدم روزهای بین تعطیلی، چه سرکار باشیم چه خانه، چه در سفر یا تفریح، بسته به زاویه نگاه ما تعبیر و تفسیر میشن. کافیه باور داشته باشیم هر طلوع یک فرصت هست و این فرصت، یک نعمت، و این نعمت یک رحمت. آنوقت فرقی نمیکنه کجا باشیم. فراموش نکنیم تکرارهای زندگی، نعمتهای بزرگی هستند. این که هر شب وقتی از سرکار برمیگردیم بتونیم در کنار سایر اعضای خانواده غذایی بخوریم و چای بنوشیم. تلویزیون نگاه کنیم؛ صحبت کنیم؛ کتابی بخونیم و بخوابیم. درحالی که ممکن بود در همین لحظه مجبور باشیم دردی رو بر خود یا عزیزانمون تحمل کنیم. بنابراین فرقی نمیکنه در کدام روز از روزهای هفته هستیم؛ اول هفته، وسط یا آخر آن؛ تعطیل یا غیرتعطیل؛ مهم اینه که زندگی رو آن طور که شایسته هست زندگی کنیم.
الهی تنتون سلامت و دلتون خوش
زهره مهدیان
31 فروردین 1398
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت